رضا نجاتی یکی از کارگردان هایی است که با فیلم های کوتاه به سینما راه یافته است و در چهلمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم ارفاق برنده ی سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاه شد. حال در دوره چهل و یکم از جشنواره فیلم فجر این کارگردان با فیلم بعد از رفتن به استقبال مخاطبان آمده است.
تحلیل فیلم بعد از رفتن ویژه چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر
فیلم بعد از رفتن به کارگردانی رضا نجاتی یکی از فیلم اولی هایی است که در این دوره از جشنواره حضور دارد، در این فیلم بازیگرانی چون صابر ابر، سارا بهرامی، پوریا رحیمی سام، پانته آ پناهی ها، بهرام شاه محمدلو، احترام برومند، روشنک گرامی، یسنا میرطهماسب، خسرو احمدی، حامی ترابی به هنر نمایی پرداخته اند.
در خلاصه داستان فیلم بعد از رفتن اینگونه آمده است که آرش ( با بازی صابر ابر) بعد از مدت ها دوری به زادگاهش باز می‌گردد و به دنبال گمشده اش می گردد، این فیلم روایتگر زندگی آرش است که بعد از اینکه همسرش او را ترک می کند، با پسرش فرشاد در شهری دوردست (کیش) شروع به زندگی می کند.
در فیلم بعد از رفتن صابر ابر نقشی مشابه با نقش های قبلی خود دارد که در فیلم هایی چون درباره الی (اصغر فرهادی)، اینجا بدون من (بهرام توکلی)، انتهای خیابان هشتم (علیرضا امینی)، برف روی کاج ها (پیمان معادی) به ایفای نقش پرداخته است.
صابر ابر در فیلم تلاش کرده است در راستای تشدید فضای سرد و غم‌باری که پس از رفتن مونا با بازی سارا بهرامی درگیر آن شده بود، به تحلیل دقیقی از این نقش برسد. اما مشکل اصلی بعد از رفتن در تلاش نافرجام نویسنده و کارگردان برای دراماتیزه کردن بیش ازحد رخداد پیش‌آمده برای تأثیرگذاری حداکثری بر مخاطب و ایجاد درگیری بیشتر تماشاگر با جهان شخصیت اصلی فیلم است.
هدف فیلم بعد از رفتن بدون داشتن سوژه ای جدید این است که با نزدیک کردن ذهن مخاطب به فضای ذهنی شخصیت اصلی فیلم، به گونه ای داستان را پیش ببرد که دغدغه ی نقش اصلی فیلم دغدغه ی مخاطب فیلم هم باشد اما در خلق موقعیت ها به موفقیت چندانی نرسیده است.
ساختار فیلم بعد از رفتن به ساختار و ماهیت فیلم های سینمایی کوتاه نزدیک است و می تواند با کمی تلاش به یک اثر موفق در سینمای کوتاه تبدیل شود، به طور کل می توان گفت که فیلم اول رضا نجاتی یک شروع کم جان ولی نزدیک به استانداردهای سینمایی است و انتظار می رود که در سال های بعدی با ساخت فیلم های بهتر و با در اختیار داشتن فیلنامه های بهتر، اثرات قابل قبول و تماشایی تری را به مخاطب تقدیم کند.
یادداشت کارگردان فیلم بعد از رفتن
از یک جایی، دیگر هر آنچه نیست، از تمام ما بیشتر است و دیگر مجالی نیست برای رقصیدن در رویاهای‌مان. تمام سال‌هایی که برای رسیدن به آرزوهای محال و ممکن به چنگ و دندان کشیدم، خودش را در یک چشم به هم زدن گذراند و شد؛ بعد از رفتن.
بدون دیدگاه